^blog Sesshin 2016

Een mooiere omgeving om stil te worden kan ik me even niet bedenken dan in de Achterhoek in het stiltecentrum van een abdij.

Dankbaar ben ik voor afgelopen week van niet (hardop) praten, van half vijf in de ochtend tot half elf ’s avonds strak programma lopen met meditaties, boswandelingen, in de kloostertuin werken, iedere dag een filosofieles, alle tijd voor jezelf en geen tijd voor jezelf en heel erg afzien af en toe… zoals al die keren dat ik aan alle kanten besprongen werd door mijn gedachten, maar ook toen we vanmorgen om 5 uur buiten zaten te mediteren en er een vette regenbui op onze kop viel… een week zonder gsm, wifi, muziek, boeken, tv… niks, nada, noppes… en *DAMN* wat was het weer goed, want wat zit er toch een informatie binnen in jezelf.

Ik durf zelfs te beweren dat ALLES daar zit.

En wat is het toch supportive om deze reis te maken met een groep gelijkgestemden, hoe ongelooflijk inspirerend is het om de regen te ruiken in het bos, de vogels aan je neus voorbij te voelen gaan omdat je zo stil zit dat zelfs zij even niet weten dat je er bent (en dus bijna op jouw hoofd willen landen) en de zon te zien opkomen terwijl je in opperste genietmodus onder de blote hemel op je kussentje zit te zitten.

Als je zo één bent met de natuur ben je één met jouw eigen natuur.

And yes, I nailed spiritual mountain Slangenburg en ben dankbaar én trots, want ‘whooooot’, ik ben mezelf behoorlijk tegengekomen, maar ben niets, maar dan ook echt helemaal niets uit de weg gegaan.

©2023SanSchrijft